Vaste rente

De vaste rente is een garantie voor een vaste rente in een leningovereenkomst voor een vaste periode.

De term vastrentend, ook wel bekend als: debetrente fixatie, beschrijft een rentegarantie die tussen de kredietnemer en de kredietverstrekker wordt overeengekomen. De duur van deze vaststelling (vaste renteperiode) wordt gedurende een vooraf overeengekomen periode gehandhaafd, zodat de debetrente niet door de contractpartijen kan worden gewijzigd. Dit betekent dat eventuele rentewijzigingen die zich op de internationale financiële markt voordoen, geen invloed hebben op de lening of de leningsovereenkomst: Terwijl de kredietnemer op voorhand weet dat de maandelijkse aflossingen niet kunnen veranderen, weet de bank dat zij over een bepaalde periode een bepaald bedrag aan rente op de lening zal ontvangen.

Het idee achter de vastrentende periode

De vaste rentevoet wordt door beide partijen bij het contract aanvaard, hoewel de overeenkomst geen wijzigingen van de leenrente toestaat. Na afloop van de zogenaamde vastrentende periode blijft de “restschuld” van de lening meestal bestaan, zodat de looptijd pas hoeft te worden gekozen als de lening volledig is afgelost. Na afloop van de periode begint de volgende fase van de terugbetaling. Ook hier kan een vast rentepercentage worden ingesteld. Deze variant wordt ook wel vervolgfinanciering genoemd.

Meestal komen de contractpartijen een periode van 5, 10 of zelfs 15 jaar overeen. De vaste periode van 10 jaar wordt beschouwd als een populaire term. Termijnen van 15 jaar of zelfs maar 5 jaar worden zelden overeengekomen. De reden voor deze regeling is gebaseerd op de extreem lage rentetarieven die momenteel op de financiële markt gelden en de mogelijke onzekerheid dat deze weer zullen stijgen. De kredietverstrekker rekent soms een hogere rente aan dan momenteel beschikbaar is, maar dit is gunstig voor de kredietnemer wat betreft de duur van de looptijd. De reden hiervoor is dat men ervan uit kan gaan dat de extreem lage rentepercentages niet voor een periode van 5, 10 of 15 jaar zullen blijven bestaan.

Beide partijen profiteren van de overeenkomst

Het voordeel voor de lener in termen van vaste rente is dat hij van tevoren weet welke kosten hij voor de komende 5, 10 of 15 jaar moet verwachten. Aangezien er geen rente verhogingen of -verlagingen mogelijk zijn, blijft de maandelijkse termijn van de lening ongewijzigd. De lener kan dus beter berekenen en komt niet voor negatieve verrassingen te staan. De kans dat de rente stijgt is vrijwel nihil. Er moet echter rekening worden gehouden met het feit dat een verhoging van de rentevoet op de internationale markt slechts een kwestie van tijd is. Dit is afhankelijk van de ontwikkeling van de belangrijkste rentetarieven van de centrale banken.

Dit betekent ook een voordeel voor de bank, aangezien zij een bepaald bedrag aan rente ontvangt voor de komende jaren. Het ligt voor de hand dat de banken de komende maanden of jaren ook een iets hogere rente zullen ontvangen dan nu in de markt is vastgesteld. De zachte stijging van de rente kan namelijk ook worden opgevat als een zogenaamde “zekerheid” voor de lener.

De vooruitbetaling in geval van voortijdige beëindiging of terugbetaling van de financiering

Wie bijvoorbeeld zijn lening vooraf wil terugbetalen of beëindigen, moet een zogenaamde vervroegde aflossing vergoeding betalen. Dit komt omdat de bank heeft gespeculeerd met inkomsten die niet beschikbaar zijn in het geval van vervroegde aflossing of beëindiging. Na tien jaar is de vergoeding voor vervroegde aflossing niet meer van toepassing. In geval van een foutieve herroeping kan het contract ook worden opgezegd - zonder enige vergoeding te betalen - of onmiddellijk worden terugbetaald. Een speciale terugbetaling is echter mogelijk, afhankelijk van de leningsovereenkomst. Als het leningscontract dus ongeplande aflossingen biedt, heeft de kredietnemer de mogelijkheid om een ongeplande betaling te doen en daarmee de totale looptijd van de financiering te verkorten.

Waarom kortere termijnen niet automatisch goedkoper zijn

Er zij op gewezen dat een lagere rentevoet wordt voorgesteld in het geval van een langere verbintenis. Als de rente voor een kortere periode (bijvoorbeeld de periode van vijf jaar) vastligt, kan de rente aanzienlijk hoger zijn. In dit geval moet de lener echter zelf de verschillende opties berekenen. Feit is dat een langere termijn - zelfs als de rente lager is - resulteert in een hogere rente aflossing. Als u echter grote bedragen leent, moet u een langere verbintenisperiode kiezen - zodat u aan de financieel zekere kant staat. Maar als u speculeert over vervroegde aflossing, kunnen kortere termijnen voordeliger zijn.