Veiligheidsfactor

De veiligheidsfactor is een van de drie centrale investeringscriteria die van groot belang zijn voor een investeringsbeslissing.

Veiligheid is een van de drie belangrijkste investeringscriteria. Voor veel beleggers in dit land staat het centraal in de selectiecriteria - het gaat immers om hun eigen vermogen. De min of meer moeizame besparingen mogen in geen geval verloren gaan door risicovolle investeringsmanoeuvres. Daarom wordt onder de zekerheid van een belegging over het algemeen verstaan dat de inhoud van het vermogen niet wordt beschadigd en dat de belegger aan het einde van de looptijd geen verlies lijdt, als hij geen rendement kan behalen, althans geen verlies. De investeerder moet beslissen of het bedrag van het kapitaal op het moment van de terugbetaling of ook tijdens de volledige duur van de investering onverminderd moet blijven bestaan.

De vijf risicoklassen

Afhankelijk van hun risicoprofiel worden potentiële beleggers door de financiële adviseurs ingedeeld in vijf verschillende risicoklassen, van “veiligheid gerichte” tot “risicogerichte” beleggers. De op veiligheid gerichte belegger wil een feitelijke garantie dat hij of zij een rendement op de belegging zal ontvangen. Omdat hij absoluut risicomijdend is, hecht hij meer belang aan een constante en zekere groei dan aan een snelle toename van de activa. Het rendement hoeft niet hoog te zijn, het belangrijkste is dat het veilig is.

Beïnvloedende factoren

De veiligheid van een kapitaalinvestering wordt door vele factoren beïnvloed.

Ten eerste de kredietwaardigheid van de persoon bij wie het geld wordt belegd, de kredietwaardigheid en het emittenten risico: het is mogelijk dat de emittent van de belegging insolvent wordt als gevolg van onjuiste bedrijfsbeslissingen, fraude of crisissen.

Door de volatiliteit van de markten brengen effecten een prijs- of koerswijziging risico met zich mee.

Het liquiditeitsrisico heeft betrekking op het gevaar dat het investeringsbedrag niet kan worden uitbetaald wegens onvoldoende liquiditeit of een gebrek aan marktgerichte prijzen.

Het inflatierisico leidt tot een verlies aan koopkracht van het gespaarde kapitaal.

Als u in het buitenland investeert, hangt de veiligheid van de investering nog meer af van factoren zoals politieke stabiliteit of de ontwikkeling van de nationale valuta (valutarisico).

De relatie tussen veiligheid, kans en risico

Elke financiële investering beweegt zich tussen de drie hoekstenen veiligheid, winstgevendheid (rendement) en liquiditeit (beschikbaarheid). Deze drie termen vormen samen de magische investeringsdriehoek. Ze kenmerken de doelen die een investeerder kan bereiken. Ten hoogste twee van deze doelstellingen zijn ten minste bij benadering met elkaar verenigbaar: Maximale veiligheid en maximale winstgevendheid sluiten elkaar uit. In de regel geldt dat hoe hoger de zekerheid van de investering, hoe lager de kans op rendement. Een investering die op korte termijn beschikbaar is en die ook door de staat wordt veiliggesteld, zal geen enorm rendement kunnen opleveren. Veilige financiële investeringen die vaststaan voor de lange termijn zullen een hoger rendement opleveren in vergelijking met de lange termijn. Elke investeerder moet daarom mogelijke investeringen vergelijken en bepalen welke van de drie hoekstenen van de magische driehoek voor hem persoonlijk het belangrijkste investeringsdoel is.

Beleggingsproducten met een hoge mate van veiligheid

Eén ding moet op voorhand gezegd worden: Er bestaat niet zoiets als een 100% veilige investering op zich. Maar er zijn vormen van investeringen die heel dicht bij deze zekerheid komen. Spaarders die hun geld zo veilig mogelijk willen beleggen, moeten bijzondere aandacht besteden aan de aanbieder van de beleggingsproducten. Alleen als zij zelf de beste kredietrating hebben, zoals “AAA”, of als de deposito’s worden gedekt door garanties van betrouwbare instellingen, is de belegging daar daadwerkelijk veilig.

De vangst: een maximale beveiliging gaat altijd gepaard met een bescheiden rendement in de vorm van een vrij lage rente. Dit geldt bijvoorbeeld voor de beleggingsvormen spaarboekje, termijndeposito’s, daggeld en spaarplannen. Met deze producten garandeert de staat deposito’s tot honderd procent via het deposito beschermingsfonds. Daarom hoeft niemand bang te zijn voor een bankfaillissement. Maar er zijn slechts bedragen tot 100.000 euro per persoon en financiële instelling beschermd. Deze eisen gelden volledig voor spaardeposito’s bij Duitse banken en spaarbanken. Hoewel er vergelijkbare beschermingssystemen bestaan voor buitenlandse banken, is het in ieder geval voor een deel relatief ingewikkeld om het geld terug te krijgen van de gedane investeringen.

Duitse staatsobligaties en andere federale effecten worden ook beschouwd als een bijzonder veilige haven voor de belegging van veiligheid gerichte spaarders. Deze deposito’s worden over het algemeen als zeer veilig beschouwd omdat de Bondsrepubliek als een eersteklas debiteur wordt beschouwd. De rendementen op deze staatsobligaties liggen momenteel echter op een zeer laag niveau. De situatie is vergelijkbaar met bedrijfsobligaties die zijn uitgegeven door bedrijven met de hoogste kredietrating. Vandaag de dag werken goede bedrijven vaak steviger dan menig staat. Hier is het raadzaam om aandacht te besteden aan de manier waarop ratingbureaus een bedrijf beoordelen om de winstgevendheid in de gaten te houden - zoals bijvoorbeeld het geval is bij DAX-bedrijven.

Veiligheid door diversificatie

Voor de zekerheid van de gedane beleggingen is het echter vooral belangrijk dat de activa breed gediversifieerd zijn en dat het geld niet alleen in één activaklasse wordt belegd, maar in een mix van bijvoorbeeld obligaties, vastgoed beleggingen en aandelen. Deze diversificatie zorgt ervoor dat het totale vermogen voldoet aan de investeringscriteria van veiligheid en beschikbaarheid op verschillende tijdstippen. Daarnaast kan de rentabiliteit van de investeringen worden geoptimaliseerd met een doordachte investeringsstrategie en portefeuillesamenstelling. Het is alleen de mix die de afzonderlijke onderdelen samenvoegt tot een toekomstgericht geheel. Zelfs de veiligheid gerichte belegger moet één ding ter harte nemen: Het nemen van risico’s is niet fundamenteel verkeerd. Het is vooral verkeerd om risico’s te nemen die eigenlijk niet bedoeld waren en die de belegger niet eens aankan.