Essentiële beleggersinformatie (WAI)

Essentiële beleggersinformatie is een informatieblad voor beleggingsfondsen om beleggers te helpen deze te begrijpen.

Regelgeving op het gebied van beleggingen moet de consument helpen de inhoud en de werking van financiële instrumenten te begrijpen. Beleggers moeten de mogelijkheden en risico’s van een financieel product “in één oogopslag” kunnen herkennen. Alle feiten die belangrijk zijn voor de investeringsbeslissing moeten beknopt en samengevat worden op enkele pagina’s en ter beschikking worden gesteld van de beleggers. In de sectie fondsen worden deze bladen “Essentiële Beleggersinformatie”, of kortweg WAI, genoemd. Eisen, structuur en inhoud zijn voor open en gesloten beleggingsfondsen geregeld in de Duitse Investeringscode (KAGB).

Inleiding

Om exorbitante verliezen voor kleine beleggers te voorkomen, zoals in de grote financiële crisis, is de consumentenbescherming vanaf 2008 bij wet aanzienlijk uitgebreid en is de banksector gereguleerd. Productinformatiebladen (PIB) zijn daar sinds 01.07.2011 verplicht. Ze moeten in elk overleg aan de klant worden overhandigd met een productaanbeveling. Vanaf deze datum moesten ook fondsbeleggers van aanbieders van Duitse beleggingsfondsen worden voorzien van beknopte productinformatie. Met het oog hierop is Verordening (EU) nr. ⁵⁸³⁄₂₀₁₀ betreffende WAI voor zogenaamde icbe’s, de voormalige beleggingsfondsen van het open-end-type, in Duits recht omgezet. Sindsdien zijn voor deze informatie verschillende benamingen gebruikt: KID (Key Investor Document) of KIID (Key Investor Information Document) of WAI. Aangezien ook andere beleggingen in de daaropvolgende jaren hoge verliezen leden, werd de regeling in 2012 en 2013 uitgebreid tot beleggingen en closed-end beleggingsfondsen.

Eisen van WAI

De essentiële beleggersinformatie moet duidelijk zijn, zich beperken tot relevante informatie en op twee pagina’s een samenvatting geven van de verklaringen die belangrijk zijn voor de beslissingen van de beleggers. In het geval van gestructureerde fondsen mag de informatie niet meer dan drie pagina’s beslaan. De particuliere belegger moet kunnen zien hoe de voor- en nadelen van het fonds van invloed zijn op de realisatie van de doelstellingen van het fonds. Voordat hij het contract bij de bank of financiële tussenpersoon afsluit, moet het WAI hem schriftelijk worden overhandigd. De informatie op het informatieblad moet overeenstemmen met de verklaringen in het verkoopprospectus. Daarom is er geen vereenvoudigd verkoopprospectus meer, dat wordt vervangen door het WAI.

Inhoud

Alle WAI’s moeten aan dezelfde inhoudelijke eisen voldoen. Voor icbe’s zijn dit de volgende kenmerken:

• Kenmerken van het beleggingsfonds (naam en ISIN/WKN)
• Beschrijving van de investeringsdoelstellingen en het investeringsbeleid
• Risico- en rendementsprofiel van het [fonds](/wiki/fonds-beleggingsfondsen/““Fonds - Beleggingsfondsen”)
• Kosten en vergoedingen
• prestaties in het verleden en prestatie scenario’s onder bepaalde voorwaarden
• praktische informatie (vergunning, bewaarder, klassen van deelnemingsrechten).

Dezelfde criteria zijn van toepassing op beleggingsfondsen van het gesloten type, maar er zijn drie specifieke kenmerken. In plaats van het risico-rendementsprofiel moet in detail worden verwezen naar de bestaande risico’s van de investering. Dit moet in tekstvorm gebeuren, niet door middel van grafieken. Beleggers moeten kunnen beoordelen welke factoren de investering of het rendement ervan in gevaar brengen en hoe zij daarvoor aansprakelijk zijn. Bovendien moet de aandacht worden gevestigd op het gebrek aan of de beperkte liquiditeit van de rechten van deelneming in beleggingsfondsen van het gesloten type. De provisies en vergoedingen die door de initiatiefnemers, de kapitaalverstrekker (KVG) en andere verantwoordelijken worden ontvangen, moeten afzonderlijk in de kostenopgave worden vermeld.

Structuur van een WAI

De structuur komt overeen met de gespecificeerde kenmerken. Het risico- en rendementsprofiel classificeert de beleggingsfondsen op een schaal van waardeschommelingen van 1 tot 7 en geeft de fluctuatiemarge van de fondskoersen weer. Het berekende SRRI-kerncijfer is gebaseerd op uniforme Europese richtlijnen. Dit is bedoeld om de koper zonder meer duidelijk te maken dat hoge winstkansen gepaard gaan met een hoog verliesrisico en dat de belangrijkste investeringsrisico’s ook in tekstvorm moeten worden aangegeven. Onder de post Kosten en vergoedingen moet de totale kostenratio, uitgesplitst in eenmalige en doorlopende kosten en andere door het fonds gemaakte kosten, als percentage worden vermeld. De prestaties van het fonds hebben betrekking op de afgelopen 10 jaar en worden in grafische vorm weergegeven in vergelijking met de benchmark.

Praktische betekenis

Essentiële beleggersinformatie zal de transparantie van de Europese fondsenmarkt aanzienlijk verbeteren. Het stelt beleggers in staat om verschillende fondsen te vergelijken. De totale kostenratio kan bijvoorbeeld worden gebruikt om te bepalen welk fonds een hoger winstpotentieel heeft als gevolg van een lagere kostenlast. Hun informatieve waarde blijft behouden door het feit dat er aan het begin van een jaar, uiterlijk na 35 dagen, een herzien informatieblad moet worden gepubliceerd. Ook bij belangrijke wijzigingen, bijvoorbeeld in het beleggingsbeleid van het fondsvermogen, zijn actualiseringen noodzakelijk. Hetzelfde geldt voor relevante afwijkingen van de risico-indeling van het fonds die zich in de voorgaande vier maanden hebben voorgedaan. Hoewel de details kunnen worden verbeterd en technische termen op een meer algemeen begrijpelijke manier kunnen worden vertaald, vormen de WAI’s een stap voorwaarts in de presentatie van complexe risico-rendementsverhoudingen, met name voor retailinvesteerders.