Tarief Advies

Advisering op basis van honoraria is een financiële dienst waarbij de consultant geen provisie ontvangt, maar een vast bedrag.

Advisering op basis van honoraria is een financiële dienst die zich in de eerste plaats onderscheidt van andere diensten doordat de adviseur zijn inkomen niet verdient door middel van provisies, maar door middel van vaste vergoedingen die de opdrachtgever voor de dienst betaalt. Bovendien zijn ze onafhankelijk van aanbieders van financiële producten. In theorie kunnen adviseurs op basis van honoraria informatie verstrekken en aanbevelingen doen over alle financiële producten, maar in de praktijk zijn ze vaak gespecialiseerd in individuele onderwerpen zoals verzekeringen, pensioenvoorzieningen of beleggingen. De respectieve vergunning van de adviseur is ook doorslaggevend.

Verschillende honoraria van consultants

Als beroep is de op honorarium gebaseerde consultant niet in detail geregeld in de wet. Medio 2014 was er een eerste regeling voor advies op basis van vergoedingen met betrekking tot financiële beleggingen, waaronder beleggingen en effecten. Bovendien is elke persoon die als honorair adviseur werkt sindsdien ingeschreven in een openbaar register en mag hij of zij volgens de wet niet meer in opdracht werken.

Met de nieuwe wet zijn er ook nieuwe benamingen voor twee verschillende vormen van honorering adviseurs.

Financiële beleggingsadviseur op basis van honorarium

moet beperkt zijn tot beleggingsfondsen en gesloten beleggingsfondsen

wordt goedgekeurd en gecontroleerd door het plaatselijke handelskantoor

Beleggingsadviseur op basis van honorarium

kan alle financiële instrumenten - met inbegrip van certificaten en aandelen - aanbieden

is goedgekeurd en gecontroleerd door de BaFin

Vergoeding versus commissie

In Duitsland zijn adviesdiensten op basis van honoraria lang niet zo wijdverbreid als het adviseren en bemiddelen van producten door financiële adviseurs die provisie ontvangen. Beide partijen bespreken, zo u wilt, controversieel op welke basis een betere en transparantere financiële planning voor de klant kan worden gegarandeerd en waarom de ene of de andere beroepsgroep eerlijker wordt behandeld door de wetgever.

Uiteindelijk blijft de evaluatie en de beslissing bij de klant zelf.