Return On Equity (ROE)
Het rendement op eigen vermogen (ROE) geeft de verhouding weer tussen het eigen vermogen en het rendement op de investering van een onderneming in een boekjaar.
“Rendement op eigen vermogen” is niets meer dan een zuiver rendement op het eigen vermogen en geeft aan hoeveel procentpunten winst uit het eigen vermogen is gehaald. Met name het laatste boekjaar wordt in aanmerking genomen. Deze sleutelfiguur wordt vaak gebruikt om een bedrijf te waarderen. Er zij echter op gewezen dat het rendement op het eigen vermogen - afhankelijk van de sector - enorm kan variëren en door andere factoren kan worden verwaterd.
Betekenis van het rendement op het eigen vermogen
De term “Return on Equity” of ROE wordt steeds meer geaccepteerd als de term voor het rendement op het eigen vermogen. Beide termen klinken verschillend, maar betekenen hetzelfde. In zijn analyses legt de grote Amerikaanse investeerder en uitvinder van de zogenaamde waarde-investering grote nadruk op de verhouding van het rendement op het eigen vermogen. Naar zijn mening moet een goede ROE de basis vormen voor een uiterst succesvolle investering in aandelen of bedrijven.
Berekening van de ROE
Het rendement op het eigen vermogen kan worden berekend op basis van de nettowinst van de onderneming over het jaar door deze te delen door het geïnvesteerde kapitaal. Als een onderneming bijvoorbeeld meer dan 100 miljoen euro heeft en tegelijkertijd een jaarlijkse winst van 5 miljoen euro maakt, bedraagt het rendement op het eigen vermogen 5 procent. In het bedrijfsleven wordt 10 tot 15 procent rendement op het eigen vermogen beschouwd als een teken van een gezond en efficiënt bedrijf. De waardering moet echter worden gedifferentieerd en vergeleken met andere kengetallen.
Er zijn sectorspecifieke verschillen
Als er een hoog rendement op het eigen vermogen is, wordt dit gezien als een positief teken voor de efficiëntie en winstgevendheid van een bedrijf. Er moet echter rekening worden gehouden met het feit dat er bedrijfstak specifieke verschillen zijn die van invloed kunnen zijn op de ROE. Een bedrijf dat bijvoorbeeld een zeer hoge kapitaalinvestering heeft, maar veel mensen in dienst heeft - wat betekent dat het hoge personeelskosten moet dragen - en tegelijkertijd slechts een lage winstmarge behaalt, zal soms een laag rendement laten zien, ook al is het bedrijf er zeer succesvol mee geweest; een bedrijf dat een zeer lage kostenstructuur heeft en slechts weinig eigen vermogen heeft, kan echter een beduidend hoger rendement op het eigen vermogen behalen en daarmee is het bedrijf beter af op papier dan het werkelijk is.
Hoe herken je een efficiënt bedrijf?
Hoewel er bedrijfstak specifieke verschillen zijn, is de vuistregel dat het rendement op het eigen vermogen ten minste even hoog moet zijn als de rente die momenteel op de kapitaalmarkt beschikbaar is. Als het rendement op het eigen vermogen echter lager is dan de rente op het kapitaal, zou het geld wel eens op de kapitaalmarkt kunnen worden belegd, omdat daar een betere rentabiliteit wordt gegeven.
Het hefboomeffect
Een ander punt dat de berekening soms vertekend, is het zogenaamde hefboomeffect. Aangezien het rendement op het eigen vermogen alleen wordt berekend op basis van het gebruikte eigen vermogen, kan extra vreemd vermogen de ratio verbeteren. Dit komt omdat geleend kapitaal het mogelijk maakt om de winst te verhogen - terwijl het eigen vermogen constant blijft. Het hefboomeffect zorgt dus voor een verhoging van het rendement op het eigen vermogen.
Opmerking Verborgen reserves
Vandaag de dag is het rendement op het eigen vermogen een van de belangrijkste economische indicatoren bij het berekenen of meten van de winstgevendheid van een onderneming. Net als het hefboomeffect kunnen ook “verborgen reserves” het totaalbeeld vertekenen. Zo heeft de ondernemer altijd toegang tot zijn verborgen reserves- winststijgingen zijn zeldzaam, omdat alleen de eigen reserves zijn gebruikt.