Portfoliomanagement
In de financiële sector kan een portefeuille worden opgevat als een combinatie van beleggingen of geldbeleggingen. De financiële beleggingen in een portefeuille kunnen effecten, onroerend goed of grondstoffen zijn. Vaak wordt een mengeling van verschillende beleggingsvormen of een zuivere vastgoed- of effectenportefeuille gevonden. Door een portefeuille op te bouwen en te bezitten, streven beleggers meestal bepaalde doelen na, zoals het veiligstellen en vergroten van hun eigen vermogen. Bij bijzonder grote portefeuilles en complexe financiële beleggingen is het noodzakelijk de portefeuille te beheren. Dit betekent de samenstelling en de regelmatige controle en het beheer van de portefeuille.
Planning in portefeuillebeheer
De opbouw van een portefeuille wordt meestal voorafgegaan door een doelstelling en een bijbehorende strategie. Deze zijn op hun beurt het resultaat van een analyse van de persoonlijke kapitaal- of activa situatie. Als een onderneming (of een particuliere belegger) bijvoorbeeld vindt dat haar beschikbare kapitaal onrendabel wordt geïnvesteerd, kan de onderneming (of particuliere belegger) een doel stellen om het kapitaal zodanig te investeren dat de eigen rendementsdoelstellingen kunnen worden gehaald. In het kader van een portefeuillestrategie zou de onderneming dan kunnen beslissen om haar kapitaal in vastgoedbeleggingen te plaatsen.
Om het risico van de belegging af te dekken, volgt de beheerder van een portefeuille een diversificatiestrategie. Dit betekent dat de beheerder niet slechts in één object investeert, maar in meerdere objecten. De beheerder richt zich dus niet op één vastgoedproject, maar op meerdere, uiteenlopende vastgoedprojecten. Deze vorm van hedgen beperkt mogelijke risico’s aanzienlijk, maar veroorzaakt ook extra administratieve kosten, waardoor uiteindelijk het beheer van een portefeuille noodzakelijk wordt.
Bij het plannen van een portefeuille zijn naast het gewenste rendement de persoonlijke risicobereidheid en de beleggingshorizon van de eigenaar van belang. In hun strategie moeten investeerders op korte of middellange termijn dan ook afzien van bijvoorbeeld langetermijn bouwprojecten. Vaak kan echter worden vastgesteld dat investeerders een bepaald deel van de risicovolle en langetermijninvesteringen combineren met een risicomijdende en middellangetermijninvestering. De portefeuille combineert dus de voor- (en nadelen) van de bijbehorende beleggingsproducten.
Beheer en monitoring van de portefeuille
Om een bestaande portefeuille te beheren en te optimaliseren, wordt geselecteerde informatie gebruikt en geëvalueerd. Dit maakt het mogelijk om de investeringen te wijzigen als gevolg van de verkoop of aankoop van een investering. In dit opzicht is het voordelig als de portefeuille niet uitsluitend uit langetermijnbeleggingen bestaat.
Bij de beoordeling van de portefeuille is de portefeuille structuur van bijzonder belang. Het geeft het relatieve aandeel aan van de financiële investeringen die in de portefeuille kunnen worden gehouden om de doelstellingen en de strategie te implementeren. In een gemengde portefeuille kan bijvoorbeeld worden aangegeven dat 30% van de beleggingen in aandelen wordt gedaan, nog eens 30% van het kapitaal wordt belegd in individueel onroerend goed en 40% van de fondsen wordt belegd in open-end vastgoedfondsen.
Daarnaast wordt bij het beheer en de monitoring van de portefeuille vaak een vergelijkende waarde geselecteerd en overwogen. Als u bijvoorbeeld een bepaald rendementsdoel wilt bereiken met Duitse aandelen, kunt u het rendement van uw portefeuille vergelijken met dat van de DAX en zo bepalen of uw strategie succesvoller is dan die van de benchmark index. Er zijn tal van indices in de financiële sector die geschikt zijn om een individuele beleggingsstrategie te vergelijken.